Συνέντευξη Νίκου Κουτσού - "Φιλελεύθερος", Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

1.Ζητήσατε να τεθεί τέρμα στην αναφορά σε διζωνική λύση. Αυτό σημαίνει ότι ζητάτε επανατοποθέτηση του στόχου για λύση;

Σαφώς. Όσοι επιμένουν στην λογική της ενοποιητικής διαδικασίας θεωρώντας ότι η χαλαρή διζωνικότητα ως αφετηρία της λύσης του Κυπριακού θα λειτουργήσει ενοποιητικά και ότι θα προσφέρει μελλοντικά μια άλλη μορφή στην κρατική δομή, θεωρώ ότι προσεγγιστικά είναι λανθασμένοι. Αμφιβάλλω εάν αυτό μπορεί να γίνει. Δεν υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα διαζυγίου που επανήλθαν και είχαν καλύτερο γάμο. Όταν υπάρξει η αποδόμηση ενός συστήματος είναι πάρα πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να επανέλθει σε αυτή την διαδικασία. Άρα επανατοποθέτηση του στόχου για λύση σημαίνει από την μια απομάκρυνση από τον στόχο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και από την άλλη σημαίνει την καλλιέργεια πολιτικής κουλτούρας προς την ορθόδοξη ομοσπονδία η οποία θα στηρίζεται στις βασικές Αρχές και αξίες της Ενωμένης Ευρώπης. Δηλαδή σεβασμός στα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, στην αποστρατικοποίηση και σεβασμός της περιουσίας. Κανένας δεν μπορεί να στερηθεί της ιδιοκτησίας του. Κάθε πρόσωπο δικαιούται να είναι κύριος των νομίμως κτηθέντων αγαθών του, να τα χρησιμοποιεί, να τα διαθέτει και να τα κληροδοτεί.

2.Μια τέτοια διαφοροποίηση αντιλαμβάνεστε ότι δύσκολα θα μπορεί να γίνει κατανοητή στο εξωτερικό πόσο μάλλον να τύχει ανάλογης στήριξης. Οπότε μόνη η Λευκωσία πώς μπορεί να αναθεωρήσει μια συμφωνημένη βάση;

Θεωρώ τις λογικές αυτές ως λογικές αποπροσανατολισμού από την ορθή και δίκαιη λύση και ως δικαιολογίες για να καλύψουμε τους λάθους χειρισμούς που έγιναν μέχρι σήμερα στο Κυπριακό. Θα πρέπει να αντιληφθεί η Κύπρος και η Ελλάδα ότι μαζί μπορούμε να διαπραγματευτούμε μια ορθή και κοινή εξωτερική πολιτική. Βέβαια, όσο οι στόχοι της Τουρκίας παραμένουν και στόχοι του ψευδοκράτους τότε δυστυχώς τα πράγματα παραμένουν δύσκολα.

3.Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μέσω του πακέτου του, επιχειρεί να διασυνδέσει το θέμα της Αμμοχώστου με το ξεπάγωμα τουρκικών, ενταξιακών κεφαλαίων. Κρίνετε αυτή την προσέγγιση σωστή;

Οι Τούρκοι τι θέλουν; Θέλουν να ανοίξει η Αμμόχωστος χωρίς όμως να αλλάξει το καθεστώς, δηλαδή να ανοίξει υπό τουρκική διοίκηση και εποπτεία. Αυτή την προσέγγιση δεν την αποδεχόμαστε ως Ευρωπαϊκό Κόμμα. Θα πρέπει σαφώς να καταστήσουμε ξεκάθαρα προς την Τουρκία την υποχρέωσή της να σεβαστεί και να εφαρμόσει πλήρως τα ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας τηρώντας όμως όχι μόνο το πλαίσιο τους αλλά και το περιεχόμενό τους, δηλαδή την ουσία τους χωρίς οποιεσδήποτε άλλες παραχωρήσεις ή ανταλλαγές. Τα ψηφίσματα αυτά θεωρούν τις απόπειρες εποικισμού οποιουδήποτε τμήματος των Βαρωσίων από άτομα άλλα από τους κατοίκους του ως απαράδεκτες. Το έχω τονίσει αρκετές φορές: ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε σε άμεση καταγγελία της Τουρκίας, εάν αρνηθεί να εφαρμόσει τα ψηφίσματα. Να υπενθυμίσω ακόμα και την συμφωνία Κυπριανού – Ντενκτάς και συγκεκριμένα στο σημείο που προέβλεπε «επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, με την επανέναρξη των συνομιλιών». Αυτά υποτίθεται ότι είναι συμφωνηθέντα και η δική μας πλευρά θα πρέπει επιτέλους να τα διεκδικήσει.

4.Καταγράψατε την παρέμβασή σας στα εσωκομματικά με ζητούμενη την ενότητα. Να αντιληφθούμε ότι είναι πολύ σοβαρά τα προβλήματα για να απευθύνετε μηνύματα που αφορούν τη δική σας πολιτική παρουσία αλλά και την κομματική ενότητα;

Ναι, είναι σοβαρά τα ζητήματα και έχουν την σημασία τους και αν δεν επιλυθούν άμεσα μπορεί να οδηγήσουν σε άλλες ατραπούς και θα διαιωνίσουν κάποιες εκκρεμότητες. Μπορούμε να απαλλαγούμε από τα προβλήματα εάν ακολουθήσουμε όλοι την ιδρυτική διακήρυξη και την διακήρυξη Αρχών. Φυσικά δεν υπάρχει κόμμα που να μην έχει εσωτερικά ζητήματα. Πόσο μάλλον όταν αυτές οι διαφωνίες αφορούν Αρχές στην διαχείριση του Κυπριακού. Ευτυχώς η τάση και η θέληση είναι να συστρατευθούμε όλοι γύρω από την ιδρυτική διακήρυξη. Θέλω να απευθύνω έκκληση σε όλα τα στελέχη και μέλη του Κόμματος σε ενότητα και η μπαντιέρα τους να είναι η ιδρυτική διακήρυξη του Κόμματος και όχι πρόσωπα.

5.Το εσωτερικό μέτωπο παρουσιάζεται κατακερματισμένο σε μια φάση που απαιτεί ενότητα δυνάμεων και στόχων. Πώς μπορεί να υπάρξουν συγκλίσεις;

Ανέκαθεν απαιτείτο ενότητα δυνάμεων, πολιτικής και στόχων. Προσωπικά, εδώ και χρόνια προσπαθώ για την συνένωση του κεντρώου χώρου και προωθώ την ιδέα της συνένωσης ομοϊδεατών πολιτικών συνασπισμών. Θεωρούσα πάντοτε ότι υπάρχει συναντίληψη μεταξύ κάποιων κομμάτων ή κινημάτων όσο αφορά τις εξελίξεις στο Κυπριακό και αυτή η συναντίληψη - πέραν των όποιων μικρών διαφοροποιήσεων που θα μπορούσαν να ξεπεραστούν – θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή αναχαίτισης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Δυστυχώς, η ιδέα της ενίσχυσης του ευρύτερου χώρου δεν καρποφόρησε μέχρι σήμερα και μείναμε στάσιμοι στο επίπεδο ανταλλαγής απόψεων για την λειτουργικότητά του. Βέβαια πάντοτε υπάρχει αυτή η δυναμική και θα πρέπει να υλοποιηθεί σύντομα για το καλό του τόπου. Θεωρώ ότι είναι καιρός να αναδειχθούν νέες ηγεσίες και πολιτικές γραμμές.

6.Η οικονομική κρίση δείχνει ακόμη τα δόντια της στη χώρα μας. Ούτε και σε αυτό το κεφάλαιο έγινε κατορθωτό να προηγηθεί ένας διάλογος και να συμβάλουν όλοι στο βαθμό που μπορούν για την αντιμετώπιση του δεύτερου εθνικού προβλήματος. Ποιες οι απόψεις σας;

Όπως και στο θέμα του κυπριακού, έτσι και στην οικονομία η λάθος διαχείριση οδήγησε την κατάσταση σε εκτροχιασμό και σε μια σειρά από αλυσιδωτά κοινωνικά προβλήματα. Πριν ένα χρόνο περίπου προειδοποίησα ότι ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας ανήλθε στο 12% και κατέθεσα τα σχετικά στοιχεία στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών. Είχα τονίσει θυμάμαι ότι η ανεργία, ως συνέπεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης θα πλήξει καίρια τον κοινωνικό ιστό της Κύπρου. Αντί δράσης, κρύψαμε το πρόβλημα ως σκόνη κάτω από το χαλί. Εισηγήθηκα μάλιστα την επέκταση του μέτρου της παροχής χαμηλότοκων και μακροπρόθεσμων δανείων για στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας, των υπηρεσιών υγείας και υπηρεσιών παιδείας. Δυστυχώς, η πραγματική διάσταση της οικονομίας αντικατοπτρίζεται πλέον πάνω στην ίδια την κοινωνία.