ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΄΄ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ’’ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΩΤΗΡΗ ΜΙΧΑΗΛ

Συνένωση ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΥΡΩΚΟ

Νίκος Κουτσού: Πρώτο βήμα οι ευρωεκλογές με κοινό ψηφοδέλτιο

Ανοικτή πρόσκληση προς όλα τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου απηύθυνε ο αναπληρωτής πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος Νίκος Κουτσού, με σκοπό τη δημιουργία μιας τρίτης ισχυρής δύναμης στο πολιτικό σκηνικό της Κύπρου, η οποία θ' αντιπαραταχθεί στους δυο μεγάλους πόλους ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ. Ο κ. Κουτσού ανέφερε σε συνέντευξή του στον «Φ» ότι η συντήρηση πολλών κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου εκτρέφει το διπολισμό, με αποτέλεσμα, όπως τονίζει, να έχουμε αυτή την απαράδεκτη πορεία στο κυπριακό. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ προχωρεί και εισηγείται «κοινή κάθοδο και με κοινό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές», αποδεχόμενος μάλιστα το πρόγραμμα του Σοσιαλδημοκρατικού Ευρωπαϊκού Κόμματος.

Ερώτηση: Από τις μέχρι τώρα συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ βλέπετε να οδηγείτε σε λύση το εθνικό μας πρόβλημα; Πως σχολιάζετε τους χειρισμούς του προέδρου της Δημοκρατίας;

Απάντηση: Για να αξιολογηθεί η πορεία των μέχρι τώρα συνομιλιών του προέδρου Χριστόφια με τον Ταλάτ, θα πρέπει να καταγράψουμε από ποια σημεία παρέλαβε το κυπριακό . Ανεξάρτητα από τα στάδια που πέρασε η πολιτική του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου στα τέλη του 2007, οδήγησε σε μια ανατροπή της παραδοσιακής διαχείρισης του κυπριακού και για πρώτη φορά πέτυχε ώστε η Τουρκία να είναι αυτή που θα έπρεπε να κάνει τα βήματα για προώθηση λύσης του κυπριακού. Τα σημεία αυτά είναι: α) η κοινή θέση και παρέμβαση των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, β) η κοινή θέση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δηλαδή των Αρχηγών των κρατών - μελών της Ευρώπης ότι η λύση του κυπριακού πρέπει να βασίζεται στις αρχές ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γ) η ταυτόσημη θέση του Ευρωκοινοβουλίου με τους Αρχηγούς κρατών και δ) η συνέχιση της διαδικασίας των συνομιλιών με βάση την επιστολή Γκαμπάρι τον Νοέμβριο του 2006. Αυτά ήταν τα δεδομένα που παρέλαβε ο κ. Χριστόφιας. Δυστυχώς, με την πολιτική που εφάρμοσε εξάλειψε όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πλευράς μας και επανέφερε το κυπριακό στα δεδομένα της προ του σχεδίου Ανάν περιόδου.

Ερώτηση: Πως βλέπετε να διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό της Κύπρου μέσα από τα σημερινά δεδομένα; Πιστεύετε στις συνεργασίες και με ποια κόμματα; Υπάρχει τρόπος να διαφοροποιηθεί η κατάσταση με τους δυο μεγάλους πόλους;

Απάντηση: Για πρώτη φορά, στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, έγινε αντιπαράθεση πολιτικών χώρων και πολιτικών φιλοσοφιών. Οι πολιτικοί χώροι ήταν τρεις με ξεχωριστούς υποψηφίους ο καθένας, αλλά οι πολιτικές φιλοσοφίες ήταν δύο, δηλαδή από τη μια η πολιτική του Προέδρου Παπαδόπουλου και από την άλλη οι συγκλίνουσες και συμπορευόμενες πολιτικές Χριστόφια - Κασουλίδη, με τις ηγεσίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Η επικράτηση της πολιτικής φιλοσοφίας Χριστόφια - Κασουλίδη οδήγησε σε οπισθοδρόμηση το κυπριακό και άρχισε ήδη να διαφαίνεται το πόσο επικίνδυνη είναι είτε για παρατεταμένο αδιέξοδο, είτε για επάνοδο ενός χειρότερου σχεδίου από εκείνο του Ανάν. Δυστυχώς, ο τρίτος χώρος - ο χώρος που αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά στο δημοψήφισμα του ΟΧΙ και που υποστήριξε την υποψηφιότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου - αντί να παραμείνει ενωμένος και να παλέψει, με ευθύνη του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ τερματίστηκε η συνεργασία και δημιουργήθηκε μια ιδιόμορφη πολιτική εικόνα, με την υποτιθέμενη αντιπολίτευση του ΔΗΣΥ να ασκεί συμπολίτευση και με τα κόμματα που συμμετέχουν οι μισοί να ασκούν συμπολίτευση και οι άλλοι μισοί αντιπολίτευση, κυρίως η βάση τους. Ασφαλώς υπάρχει δυνατότητα διαφοροποίησης αυτού του σκηνικού με τη συνεργασία και την συνένωση όλων των αγωνιστικών δυνάμεων που στήριξαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο.

Ερώτηση: Αναλύσατε μας τις σκέψεις σας για τις ευρωεκλογές. Τι πρέπει να κάμει το ΕΥΡΩΚΟ; Με ποια κόμματα μπορείτε να συνεργαστείτε;

Απάντηση: Ακριβώς, και σε συνέχεια των πιο πάνω, οι ευρωεκλογές δίνουν την ευκαιρία για μια συνεργασία προεκλογική για τις συγκεκριμένες εκλογές, η οποία θα αποτελέσει και την απαρχή για την πλήρη συνένωση του ενδιάμεσου χώρου και εν πάση περιπτώσει την επέκταση της συνεργασίας σε πέρα από το κυπριακό, δηλαδή και σε ζητήματα παιδείας, κοινωνίας και οικονομίας τόσο εντός όσο και εκτός Βουλής. Φοβάμαι πως οι ηγεσίες του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ δεν έχουν αντιληφθεί ότι η συντήρηση πολλών κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου εκτρέφει τον διπολισμό, εξουδετερώνει τις όποιες προσπάθειες επανόδου σε μια σωστή πολιτική διαχείριση του κυπριακού με τους πολίτες σιγά - σιγά να χάνουν τις ελπίδες τους για την ύπαρξη μιας νέας πολιτικής δύναμης, ικανής να συνεχίσει μια αγωνιστική πορεία. Εμείς ως Ευρωπαϊκό Κόμμα προτείναμε την κοινή κάθοδο με κοινό ψηφοδέλτιο και έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα υπάρξει καμιά δυσκολία εκ μέρους μας να αποδεχθούμε το κοινό πρόγραμμα του Σοσιαλδημοκρατικού Ευρωπαϊκού Κόμματος, να ενταχθούν οι βουλευτές που θα εκλεγούν στην πολιτική ομάδα των ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών και να προωθήσουμε στο θέμα του κυπριακού το κοινό πρόγραμμα με το οποίο στηρίξαμε τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Πολλοί νομίζουν, άλλοι με κακή και άλλοι με καλή πρόθεση, ότι η πρότασή μας αυτή αποβλέπει δήθεν στην απόκρυψη στων ποσοστών μας. Μια όμως ανάλυση των πολιτικών δεδομένων οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι αν τα τρία κόμματα κατεβούν στις εκλογές χωριστά, το μόνο κόμμα που σίγουρα θα κερδίσει ή στην χειρότερη περίπτωση που θα διατηρήσει τα ποσοστά του είναι το Ευρωπαϊκό Κόμμα. Έχουμε επίσης ενημερώσει το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ ότι υπάρχει και εναλλακτική πρόταση για μια ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συνεργασία με προοπτικές κοινού ψηφοδελτίου με βάση την κοινωνία όσο και με οργανωμένες κοινωνικές ομάδες. Ποιες από τις τρεις επιλογές θα υλοποιήσουμε, δηλαδή την συνεργασία με τα δύο η με ένα εκ των δύο κομμάτων δηλαδή του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, την κοινωνική και πολιτική συνεργασία με άτομα και ομάδες και τέλος την αυτόνομη κάθοδο, αυτό θα εξαρτηθεί περισσότερο από τις τελικές αποφάσεις του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ. Τόσο η συνολική πολιτική του προέδρου Χριστόφια όσο και οι επί μέρους χειρισμοί όπως για παράδειγμα οι ενέργειές του για την Λήδρας, οι δηλώσεις για τους εποίκους, οι δηλώσεις του για την εκ περιτροπής προεδρία και για τον συνεταιρισμό του 1960 ήταν λανθασμένες και αποδείχθηκαν και επικίνδυνες. Η πολιτική που εφάρμοσε, τουλάχιστον μέχρι τώρα, βασίζεται σε ψευδαισθήσεις και όχι σε ρεαλιστικές εκτιμήσεις της πραγματικότητας. Το Εθνικό να καθορίσει τις αρχές λύσης του Κυπριακού ²

Ερώτηση: Τι πρέπει να κάμει η δική μας πλευρά για να οδηγηθούμε σε λύση; Ποιο δρόμο πρέπει ν' ακολουθήσουμε κατά τη δική σας άποψη;

Απάντηση: Η διαχείριση του κυπριακού κατά την περίοδο 2006 - 2008 από τον Τάσσο Παπαδόπουλο απέδειξε ότι μπορούμε ως Κυπριακή Δημοκρατία να διαφοροποιήσουμε τις παραμέτρους του έτσι ώστε να πετύχουμε μια λύση ευρωπαϊκή με πλήρη κατοχύρωση των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ως Ευρωπαϊκό Κόμμα καταθέσαμε τις απόψεις μας τόσο στο Εθνικό Συμβούλιο όσο και δημόσια ότι η πολιτική του προέδρου Χριστόφια θα οδηγούσε σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Το Ευρωπαϊκό Κόμμα ούτε είπε στον πρόεδρο να πάει ή να μην πάει στις συνομιλίες, ούτε τώρα του λέει να φύγει ή να μην φύγει. Εκείνο που του είπαμε είναι η ανάγκη αλλαγής της πολιτικής, ο καθορισμός από το Εθνικό Συμβούλιο των αρχών λύσης του κυπριακού, των κόκκινων γραμμών και η διατύπωση του περιεχομένου των τριών βασικών εννοιών, δηλαδή της διζωνικότητας, της δικοινοτικότητας και της πολιτικής ισότητας. Αυτά μπορεί και σήμερα να τα κάνει, δηλαδή την αλλαγή της πολιτικής διαχείρισης με τη σαφή θέση πως απαραίτητα η λύση πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:Αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων. Κατάργηση των εγγυήσεων και του μονομερούς επεμβατικού δικαιώματος της Τουρκίας. Απόσυρση όλων των εποίκων. Επιστροφή όλων των προσφύγων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στα σπίτια τους. Πλήρη κατοχύρωση του δικαιώματος ελεύθερης εγκατάστασης και διακίνησης. Σεβασμό στα δικαιώματα της περιουσίας και της νομής για κάθε πολίτη. Αξιοποίηση των θέσεων της Ευρώπης. Στενότερη και σχεδιασμένη συνεργασία με την Ελλάδα τόσο σε διπλωματικό όσο και σε αμυντικό επίπεδο.